به میمنت و مبارکی نیت کرده ام از تهران ِ آلوده، پر ترافیک، شلوغ و گران به یکی از روستاهای خوش آب و هوا مهاجرت کنم. این تصمیم را وامدار آقای ساندرا پیچای و جناب آقای وزیر ارتباطات هستم. ماجرا از این قرار است که اینجا هوا خیلی ناسالم است.
اساسا ما چند جور هوا داریم: سالم، ناسالم و خیلی ناسالم. که در مورد دومی خفه می شوی اما در مورد سومی می میری. ما گفتیم حالا که هوا خیلی ناسالم است و ترافیک هم که از تهران جداناپذیر است و گرانی هم بیداد می کند و تمرکززدایی از پایتخت هم امری لازم و بدیهی است، برویم جای دیگری که حداقلش نمیریم و حداکثرش راحت زندگی کنیم.
از آنجایی که ما بدون# اینترنت نه می توانیم کار کنیم نه می توانیم مراوده کنیم نه می توانیم درست و درمان زندگی کنیم و اینترنت برای ما شده مثل ناخن بلند برای دخترهای تینیجر که می گویند وای من بدون ناخن کوتاه نمی تونم! گفتیم شهری را انتخاب کنیم که اینترنتش اختلال نداشته باشد و سرعتش هم خوب باشد. رفتیم در موتور آقای پیچای تایپ کردیم اختلال اینترنت… و جای سه نقطه را با اسامی شهرهای مختلف پر کردیم. ما هر شهری را زدیم کل امسال و حتی سال های گذشته اختلال داشته؛ کیش، قشم، اصفهان، قم، کرمان و الخ. ما حتی دیدیدم زاهدان درست وقتی آقای وزیر ارتباطات به آنجا سفر کرده، اینترنت اختلال داشته. همینجا باید خطاب به اینترنت گفت: «اینترنت عزیز شما اگر از بچه نمی ترسی حداقل از بابای بچه بترس! با همه شوخی با صاحبش هم شوخی؟!». البته اعلام شده اختلال همزمان هیچ ربطی به حضور وزیر عزیزمان ندارد. من هم تایید می کنم.
اگر قرار بود آقای وزیر عامل اختلال اینترنت باشد ما در تهران باید ۲۴ ساعت دچار اختلال اینترنت می بودیم. در حالی که ما ۲۴ ساعت دچار اختلال نیستیم بلکه کندی ۲۰ ساعت در روز و ۴ ساعت دیگر هم که ما خوابیم.
با این اوصاف داشتم کلا از مهاجرت از تهران منصرف می شدم که خبر راه اندازی اینترنت پر سرعت در ۱۸ هزار روستای ایران را خواندم. فکر کن بروی روستا، هوای خوب، غذای سالم، آرامش، بی ترافیک و شلوغی و آلودگی و گرانی، همینطور که اردک های همسایه در حال تفرج هستند، شما با بالاترین سرعت در حال پیگیری اخبار ترامپ باشید. فقط مشکل این است که ما فهرستی از ۱۸ هزار روستایی که اینترنت پر سرعت دار شدند نداریم. نمی توانیم آنها را در موتور پیچای جست وجو کنیم ببینیم اختلالی چیزی دارند یا خیر. بعد اصلا خبر نداریم منظور از اینترنت پر سرعت همان یک سیمی است که کشیدند تا میدان اصلی روستا؟ یا اینکه روستاییان الان رفتند ثبت نام کردند تا خطوط شان رانژه شود و اینترنت پر سرعت را به خانه شان ببرند.
حالا که قرار است شهرهای بزرگ همچنان دچار اختلال و کندی اینترنت باشند و نظر لطف و خیر به روستاها شود از مسوولان تقاضا دارم در راستای تمرکززدایی از پایتخت و تقویت مهاجرت معکوس که منجر به کمتر شدن ترافیک و پاک شدن هوا می شود، فهرست روستاهای مجهز به اینترنت پر سرعت را منتشر کنند.
شبنم کهن چی
