اگر در بخش روابط عمومی و بازاریابی یک شرکت بزرگ فعال باشید، هر هفته ده‌ها نامه با مضمون برگزاری سمینار و کنفرانس و همایش و جشنواره و سمپوزیوم و ……دریافت می‌کنید که به جرات می‌توان گفت تقریبا ۹۰ درصد آنها از یک ساختار ثابت تشکیل شده‌اند و تفاوت چندانی با هم ندارند.اغلب این رویدادها هدفگذاری‌های کلان کشور را جزو موضوعات مورد نظر خود قرار می‌دهند و اینگونه عنوان می‌کنند که در این رویداد به بررسی آن می‌پردازند.اما آنچه اغلب این رویدادها از آن استفاده و چه بسا سو استفاده می‌کنند تمایل شرکت‌ها به مطرح شدن و مقایسه شدنشان با دیگر رقباست. از این روست که رویدادهایی تحت عناوین شرکت‌های تلاشگر یا کارآفرین یا نمونه یا خودساخته یا موفق و … تشکیل می‌شود و نامه‌ای از طرف برگزارکنندگان به شرکت‌ها ارسال می‌شود که شما به عنوان شرکت برتر انتخاب شده‌اید و قرار است به شما لوح افتخار و تندیس و … داده شود.معمولا همه این همایش‌ها هم مدعی هستند که انبوهی از مدیران شرکت‌ها و سازمان‌های بزرگ و مهم کشور در این برنامه حضور دارند تا اشتیاق دریافت کنندگان جوایز را به پذیرش حضور در این رویداد جلب کنند.
در نهایت هم معمولا دو گزینه پیش روی قرار می‌گیرد:
• یا شما هم به ظاهر جزو شرکت‌های مذکور انتخاب شده‌اید و از شما می‌خواهند که با پرداخت مبلغی، بروید و تندیس‌تان را دریافت کنید
• یا شما جزء لیست شرکت‌های منتخب نیستید ولی فرصت این را دارید که مبلغی را پرداخت کنید و جزء حامیان برنامه باشید و از فرصت‌های تبلیغاتی رویداد استفاده کنید.
اما در پس برگزاری این رویدادها، همیشه چند سوال مهم وجود دارد که عمدتا پاسخ شفافی برای آنها وجود ندارد:
• کدام نهاد یا سازمان مسئول ارزیابی کیفی این رویدادها است؟
• شرکت‌های منتخب در این رویدادها بر اساس چه شاخص‌ها و با چه فرایندی انتخاب شده‌اند؟
• هدف از برگزاری این همه رویداد چیست و چه نتایج مشخص یا ارزش افزوده‌ای را برای جامعه علمی یا صنعتی کشور به دنبال دارد؟
یک بررسی مختصر به شما نشان خواهد داد که به غیر از موارد انگشت شمار، اکثر این رویدادها با کیفیت پایین و محتوای ضعیف برگزار می‌شود و با کمی جستجو در این زمینه، به این نتیجه خواهید رسید که اغلب با تعدادی برنامه تبلیغاتی درآمدزا برای برگزارکننده طرف هستید تا رویدادهایی علمی و کاربردی.
