موضوع پارازیت، آثارش، شایعات‌اش، عوامل ناشناخته ارسال‌اش، کارگروه بررسی عوارض‌اش و و و و، شاید دیگر سوژه‌ای دستمالی شده و تکراری باشد که کام مخاطب را تلخ کند و با صورتی چین خورده از برابراش رد شود. البته حق هم دارد. حالا سال‌‌هاست که حکایت بارش فرکانس‌های اختلال‌زا بر بام خانه‌ها به درازا کشیده و با وجود تمامی پیگیری‌های رسانه‌ای، نگرانی پزشکان و هواداران محیط زیست و حتی حساسیت رییس جمهور و وزرای دولت تدبیر و امید، آخر سر این حکایت پایانی نیافته است.
هر چقدر که ما اعلام خطر پزشکان درباره خطرات و عوارض ترسناک پارازیت مثل نازایی، سقط جنین و سرطان را با فونت‌‌های غول پیکر منتشر کردیم، نه تنها خللی در وظیفه منبع ناشناخته ارسال پارازیت ایجاد نشد که گویا مصمم تر هم شد، و کسی هم پاسخ نگفت که آی مردم! این تشعشعات که بر سرتان می‌ریزد خطرناک است، نیست؛ اگر خطرناک است، عامل‌اش کیست، به کجا شکایت ببریم. تا اینکه رسما بی خیال شدیم؛ بگذار ببارد.حال اما در اوج بی خیالی، از سر حادثه معاون سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی که همین بیخ گوش‌مان بوده است، آمده و می‌گوید که «ما به عنوان مدیریت کننده فضای فرکانسی کشور، موارد اعلام شده از تداخل فرکانسی را بررسی و لینک مورد نظر را شناسایی و رفع می‌کنیم.»
برادر! شما این همه سال کجا بودی؟ یعنی ما راه را به کل اشتباه رفته بودیم؟
آقا ما گزارش داریم که: اختلال جان‌مان را به لب رساند؛ به دادمان برسید. ترس از عقیم شدن یک طرف، وحشت از تحریک شدن سلول‌‌های سرطانی هم همان طرف، تلویزیون ما برخی کانال‌‌ها را پخش نمی‌کند! لطفا رسیدگی کنید.
البته جناب رضوانی گفته که نمی‌داند منظور از پارازیت چیست؛ اما اعلام کرده که رگولاتوری چیزی را که تحت عنوان تداخل امواج شناخته می‌شود، رفع خواهد کرد. ما هم می‌گوییم آقای رضوانی! اصلا شما اسم‌اش را هرچه می‌خواهی بگذار: پارازیت، تداخل فرکانسی یا هرچیز دیگر. آقا! کارگروه ویژه و فرمان رییس جمهور هم راه به جایی نبرد؛ شما گزارش ما را درباره تداخل فرکانس ابلاغ کن.(منبع:فناوران
