با وجود اینکه فیبر نوری یک فناوری نوین محسوب میشود و نصب و توسعه آن توسط مخابرات میتواند وضعیت زیرساختی اینترنت کشور را بهبود داده و امکان افزایش سرعت اینترنت را ممکن کند، اما ظاهرا نصب تجهیزات آن در برخی مناطق، باعث اختلال در ارایه خدمات اینترنتی به مشترکان سایر اپراتورهای اینترنتی شده است.برخی کاربران اینترنت در تهران و کرج میگویند با تغییر زیرساخت کابل مسی به فیبر نوری عملا مشترکانی که تا پیش از این از اپراتورهایی غیر از مخابرات سرویس میگرفتند با توجه به تغییر زیرساخت به فیبر نوری خدمات اینترنت آنها قطع شده و ظاهرا تنها از طریق شرکت مخابرات میتوانند خدمات دریافت کنند.این در حالی است که از سوی دیگر عملیات رانژه و برداشتن تجهیزات شرکت قبلی طرف قرارداد و جایگزینی آن با تجهیزات شرکت مخابرات نیز گاه تا یک هفته زمان میبرد که در طول تمام این مدت کاربر قادر به استفاده از اینترنت نبوده و اتفاقا خبری از SLA (توافقنامه سطح خدمات) و پرداخت خسارت هم نیست.موضوعی که البته کاربران اینترنتی که با مشکل مشابه مواجه شدهاند میتوانند به جای پاسکاری شدن میان اپراتورها، از طریق وزارت ارتباطات و سامانه ۱۹۵٫ir پیگیری کنند.
ماجرای اختلالهای گاه و بیگاه
بحثها پیرامون نبود امکان ارایه خدمت از سوی برخی اپراتورهای اینترنتی زمانی بسیار شدت گرفت که شرکتهای FCP مدعی بودند امکان استفاده از تجهیزات و MDFهای شرکت مخابرات برای سرویسدهی اینترنت از طریق فیبر نوری برای آنها وجود ندارد. بنابراین این شرکتها قادر نیستند به مشترکان خود که از این سرویس بهره میبرند خدمات اینترنت ثابت ارایه کنند.
شرکتهای اینترنتی خواستار آن بودند که مخابرات اجازه استفاده از این زیرساخت را به آنها بدهد. در مقابل شرکت مخابرات هم پاسخهای قانونی دارد. چندی پیش داوود زارعیان، معاون امور مشتریان شرکت مخابرات و سخنگوی سابق این شرکت در خصوص انتقادهایی از این دست گفته بود: تنها دو درصد شبکه مخابرات ایران به فیبر نوری متصل شده است، بنابراین در حال حاضر امکان واگذاری امکانات این بخش به شرکتهای FCP وجود ندارد.
اگرچه خود زارعیان نیز تاکید کرده است طبق مصوبه رگولاتوری، شرکت مخابرات امکانات و تجهیزات خود را در اختیار شرکتهای FCP قرار خواهد داد، اما معتقد است باید ابتدا در بخش فیبر نوری توسعه صورت گیرد.
امکان ایجاد زیرساخت توسط خود FCP
در حال حاضر شرکتهای اینترنتی، دیتا را از طریق سرویس ADSL به منزل مشترکان میبرند، بنابراین برای استفاده کاربر از اینترنت باید از مرکز مخابرات تا منزل کاربر، سیم مسی بهعنوان زیرساخت وجود داشته باشد. در این میان شرکت مخابرات ایران گاه فقط بخشی از مسیر را به فیبر نوری تبدیل میکند و دلیل این کار را افزایش ظرفیت استفاده از تلفن ثابت عنوان میکند.
با این وجود برای خلاصی از تعارضات و ادعاهای مطروحه میان شرکتهای اینترنتی با مخابرات، شرکتهای FCP طبق مجوزی که دریافت کردهاند میتوانند خود زیرساخت مورد نظرشان را ایجاد کرده و بدون استفاده از زیرساخت مخابرات به ارایه اینترنت پرسرعت بپردازند. این در حالی است که شرکتهای اینترنتی به علت سنگینی سرمایهگذاریهایی از این دست و با بهانه مقرون بهصرفه نبودن ایجاد زیرساخت، از انجام این کار طفره رفتهاند.
یک کارشناس مخابراتی میگوید: یکی از راهکارهای این موضوع آن است که اپراتورهای اینترنتی با پروانههای گستردهای که دارند با انجام یک سرمایهگذاری مشترک، زیرساخت مخصوص خود را ایجاد کنند.
وی ادامه داد: از این نکته نیز نباید غافل ماند که شرکت مخابرات در این سالها در دورافتادهترین شهرها و روستاها که هیچگونه صرفه اقتصادی نداشته و به همین دلیل شرکتهای اینترنتی از حضور در این مناطق خودداری کردهاند، هم زیرساخت خود را گسترده است.
این کارشناس مخابراتی میگوید: شرکتهای اینترنتی حتی در پرجمعیتترین شهرها مثل تهران نیز حاضر نشدهاند که تجهیزات کامل و مستقل از مخابرات نصب کنند.
به گفته وی، طبیعی است که در هر پروژهای باید تمام ذینفعان و حقوقشان مدنظر قرار گیرد و همانگونه که شرکتهای اینترنتی از مخابرات توقع اجازه ارایه خدمات اینترنت بر بستر فیبر نوری دارند، خود نیز باید بسترهای خاص و ویژه خود را ایجاد کنند.
البته تلاش برای گفتوگو با برخی اپراتورهای اینترنتی در خصوص مشکلات و ابهامات بیپاسخ ماند و وعده امروز و فردا داده شد تا بخش زیادی از شرکتهای اینترنتی همچنان مسیر یکطرفه ارایه اطلاعات، آن هم در خصوص موضوعات و زمانهای مورد نیاز خود را ادامه دهند. به همین دلیل نمیتوان به ادعاهای یکسویه این شرکتها اکتفا کرد و انگشت اتهام را صرفا به سمت شرکت مخابرات ایران گرفت.
اگرچه دسترسی به روابط عمومی شرکت مخابرات هم میسر نشد.
مزایای فیبر نوری نسب به کابل مسی
واقعیت این است که فیبر نوری در مقایسه با سیم مسی از مزایای بسیاری برخوردار است؛ از یکسو مواد اولیه فیبر نوری از سیمهای مسی به مراتب ارزانتر هستند و از دیگر سو به دلیل اینکه افت سیگنالهای نوری بسیار کمتر است، تعداد تقویتکنندهها کمتر بوده و قیمت تمامشده کل سیستم در مناطق وسیع نیز کمتر میشود. قطر و وزن فیبر نوری نیز از سیم مسی کمتر است و پهنای باند آن برای ارسال اطلاعات نیز بهمراتب بیشتر است.
فراموش نکنیم که سیمهای مسی حامل جریان تولیدکننده میدان مغناطیسی هستند و میدانهای الکتریکی و مغناطیسی روی سیگنالهای الکتریکی تاثیر میگذارند، در مقابل اما سیگنالهای نوری هیچگونه میدانی تولید نمیکنند. در نتیجه فیبرهای نوری و کابلهای نوری تاثیری روی یکدیگر نخواهند داشت و دیگر اینکه میدانهای شدید الکتریکی و مغناطیسی کوچکترین تاثیری بر فیبرهای نوری ندارند و چون خطر تداخل امواج وجود ندارد، میتوان آنها را از کنار کابلهای فشار قوی و دکلهای انتقال نیرو و یا ژنراتورهای برق عبور داد که در خصوص کابلهای مسی این امکان وجود ندارد. (منبع:عصرارتباط)
